Wszystko wskazuje na to, że 28 czerwca nastąpiło uznanie przez Bank Spółdzielczy w Mszczonowie reklamacji klienta w trybie art. 8 ustawy z 5 sierpnia 2015r. o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego, o Rzeczniku Finansowym i o Funduszu Edukacji Finansowej.
W związku z tą reklamacją, do banku zostało mailowo i listownie wysłane wezwanie do zapłaty kwoty 10 mln zł w terminie 7 dni.
Więcej:
Uznana reklamacja na 10 mln zł, bank zapłaci dobrowolnie?
Po publikacji artykułu czytelniczka zwróciła nam uwagę, że nie można prowadzić czynności windykacyjnych i komorniczych wobec banku. Komornik zajmuje konto w banku, jak dłużnik ma takie konto. A jak komornik np. ma zająć konto banku w tym samym banku? Takie konta nie istnieją – argumentowała.
W dodatku, w banku są depozyty, a te środki nie są majątkiem banku – dodała.
Abstrahując od mszczonowskiego banku, sprawa prawnie wydała nam się ciekawa. Na pierwszy rzut oka, argumenty czytelniczki wydają się być racjonalne.
Postaramy się sprawę wyjaśnić w kontekście ogólnym.
Pytania do Bankowego Funduszu Gwarancyjnego (BFG):
– BFG gwarantuje bezpieczeństwo depozytów w bankach i SKOK-ach do równowartości 100.000 euro. Czy ta gwarancja obejmuje także to, że depozyty do tej wartości są poza zasięgiem komornika, jeśli egzekucja byłaby prowadzona wobec banku?
– Czy wobec upadłego banku – Getin Noble Bank SA były prowadzone czynności egzekucyjne z wniosków wierzycieli?
Pytania do Narodowego Banku Polskiego:
– Gdzie banki przechowują pieniądze?
– Czy banki mają założone konta w NBP?
– Czy można prowadzić działania windykacyjno-egzekucyjne wobec banku?
– Gdyby takie działania można było prowadzić, to przy jakiej wielkości finansowej banku miałoby to wpływ na stabilność systemu finansowego, za którą odpowiada NBP?
Pytania do Komisji Nadzoru Finansowego:
– Czy na przestrzeni ostatnich 10 lat były prowadzone czynności egzekucyjne wobec jakichś banków w Polsce?
– Jeśli tak, to czy KNF w ramach dbałości o prawidłowe i bezpieczne funkcjonowanie rynku finansowego – podejmowała działania?
I pytanie dotyczące kar nakładanych przez KNF w związku z ustawami: o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku, oraz ustawy z 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym.
Do Rzecznika Praw Obywatelskich wpływają skargi z zarzutem niezgodności z normami wyższego rzędu art. 43 ustawy z 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku oraz ustawy z 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym. Stanowi on, że przepisy art. 12a i art. 12b ustawy zmienianej w art. 19 stosuje się również do kar administracyjnych nakładanych za naruszenia, do których doszło przed dniem wejścia w życie tej ustawy, o ile nie upłynął termin przedawnienia nałożenia kary.
RPO uważa, zmiany ustaw dotyczących rynku finansowego z 2023 r. są sprzeczne z kilkoma wzorcami konstytucyjnymi i wymagają zmiany.
Więcej na ten temat:
Zmiany ustaw ws. nadzoru nad rynkiem finansowym z 2023 r. powinny być uchylone. Pismo RPO do MF
– Czy KNF podziela stanowisko RPO w sprawie możliwej niekonstytucyjności tych zapisów?
Pytania do SGB-Banku SA w Poznaniu:
– Czy w ramach Systemu Ochrony SGB, bank wobec którego prowadzone są czynności egzekucyjne może liczyć na pomoc?
– Czy banki zrzeszone w SGB-Banku SA mają konta bankowe w tym banku?
– Gdzie SGB-Bank SA w Poznaniu przechowuje środki finansowe z depozytów?
Ludwika Stas, K. Czartoryski
foto: Pixabay
Aktualizacja: 24 lipca
Jacek Barszczewski, dyrektor Departamentu Komunikacji Społecznej Komisji Nadzoru Finansowego:
Ad. 1) Egzekucja komornicza ze sporów cywilno-prawnych (a takiego dotyczy reklamacja w banku) jest przeprowadzana na podstawie przepisów kpc. KNF nie prowadzi takich egzekucji ani nie ma tu żadnej roli i nie gromadzi danych w tym zakresie.
Ad. 2) Przepisy będące przedmiotem zainteresowania RPO:
· nie wprowadzają żadnych nowych sankcji za naruszenia, które nie były dotychczas objęte sankcjami – sankcje za naruszenia dokonane przez podmioty nadzorowane istniały od zawsze – nie było natomiast przepisu który umożliwiałby karanie podmiotów, które w okresie pomiędzy powstaniem naruszenia a wydaniem decyzji sankcyjnej utraciły status podmiotów nadzorowanych z różnych powodów i w tym zakresie wprowadzono przepis który to umożliwia wraz z przepisem przejściowym wskazującym, że stosuje się go również do kar administracyjnych nakładanych za naruszenia, do których doszło przed dniem wejścia w życie tzw. „warzywniaka”; w zw. z powyższym przepisy te:
· nie dają możliwości nakładania kar na podmioty które nie miały nigdy zezwolenia;
· nie dotyczą sytuacji w których podmiot nie zdawał sobie sprawy, że jego naruszenia będą podlegały sankcji (skoro naruszenia powstały w okresie kiedy podmiot posiadał zezwolenie i za które od zawsze groziły sankcje – oczywistym jest że znał konsekwencje naruszeń).
Zatem:
· brak jest retroaktywności karania – wszystkie karane delikty były penalizowane w momencie ich popełnienia;
· jest to jedynie wyeliminowanie możliwości ucieczki od odpowiedzialności przez zmianę statusu prawnego;
· nowe przepisy nie wprowadziły żadnej samodzielnej podstawy do karania, stąd można ją było rozciągnąć wstecz bez naruszenia zakazu retroaktywności prawa represyjnego;
· dodatkowo przepis przejściowy potwierdza, że nie narusza przedawnienia.
cdn.